Wieś położona nad potokiem Gwoźnica – prawym dopływem Wisłoka, 2 km na południowy
wschód od Niebylca. W XV i XVI w. należała do rodu Machowskich, posiadających na
tych terenach rozległe dobra ziemskie. W 1460 r. jej właścicielami byli bracia rodzeni: Marcisz,
Mikołaj, Jan i Stanisław Machowscy. W 1508 r. Konieczkowa była własnością Mikołaja Machowskiego
z Nizin, a wg regestru poborowego z 1536 r. Mikołaja Machowskiego, Stanisława
i Andrzeja Jakubowskich oraz Jana Sławkowskiego. Pod koniec XVI w. Konieczkowa nadal
należała do rodu Machowskich, a w 1881 r. jej właścicielem był Stanisław Machowski. W tym
czasie wieś liczyła siedem i pół łana, mieszkało tutaj 14 kmieci, trzech zagrodników, dwóch komorników,
czterech komorników bez bydła i dwóch rzemieślników.
W 1460 r. właściciele Konieczkowej – bracia rodzeni Marcisz, Mikołaj, Jan i Stanisław Machowscy,
ufundowali na jej terenie kościół parafialny, który nosił wezwanie Wniebowzięcia
Najświętszej Marii Panny. W roku 1650, kiedy właściciel Niebylca Janusz Romer ufundował
w tym miasteczku kościół i parafia przeniesiona została do Niebylca, dotychczasowy kościół
parafialny w Konieczkowej stał się kościołem filialnym.
W latach 1785–1787 w Konieczkowej było 90 osiadłości (domów), w których żyły 603 osoby.
Przeciętne uposażenie gospodarstw w grunty orne i ogrody wynosiło 12 mórg. Grunty dworskie
i chłopskie liczyły łącznie 1232 morgi 1444 sążnie gruntów ornych, 90 mórg 567 sążni ogrodów,
55 mórg 334 sążnie łąk, 126 mórg 83 sążnie pastwisk i 281 mórg 293 sążnie lasu. W skład gruntów
dworskich wchodziło: 235 mórg 980 sążni roli, pięć mórg 604 sążnie ogrodów, 25 mórg 89
sążni łąk, siedem mórg 427 sążni pastwisk oraz 281 mórg 293 sążnie lasu, natomiast w skład
gruntów chłopskich wchodziło 997 mórg 464 sążnie roli, 84 morgi 1563 sążnie ogrodów, 30
mórg 245 sążni łąk oraz 118 mórg 1256 sążni pastwisk. Lasy były jedynie w posiadaniu dworu.
W Konieczkowej działały wówczas trzy karczmy: murowana – przy drodze z Niebylca oraz
dwie drewniane – jedna nad potokiem Gwoźnica, a druga przy drodze na Lutczę; ta została w
późniejszym czasie rozebrana. Na terenie wsi funkcjonowały również dwa drewniane młyny
wodne, oba usytuowane na potoku Gwoźnica, poniżej stawu. Na potoku tym wzniesiony był
też jaz.
Było tu również dziewięć krzyży przydrożnych: obok folwarku plebańskiego, obok leśniczówki,
przy drodze z Niebylca, dwa krzyże przy polnej drodze, dwa kolejne nad potokiem
Gwoźnica oraz dwa nad potokiem będącym jego dopływem. Przy drogach prowadzących przez
wieś można było wtedy znaleźć pięć słupów milowych: przy drodze z Niebylca, przy drodze
na Gwoźnicę Dolną i na Gwoźnicę Górną oraz dwa przy drodze na Bliziankę. Nad potokiem
Gwoźnica wzniesiona była kapliczka.
Na terenie Konieczkowej znajdowała się również drewniana leśniczówka, co nie zdarzało się
126
zbyt często. Obok niej stały dwa, także drewniane, budynki gospodarcze. Leśniczówka została
rozebrana jeszcze w XIX w., a w jej miejscu wybudowano w 1863 r. szkołę.
W połowie XIX w. Konieczkowa była wsią dobrze zorganizowaną i rozległą. Jej zabudowa
rozciągała się nad potokiem Gwoźnica i była prawie w całości drewniana. Na terenie wsi był
drewniany dwór, a obok niego folwark dworski, składający się z 10 budynków drewnianych. W
późniejszym czasie pięć z nich zostało rozebranych. Przy granicy z Niebylcem był jeszcze jeden
folwark, prawdopodobnie plebański, należący do parafii Niebylec. Składał się z pięciu budynków
drewnianych, położonych nad potokiem Gwoźnica, a obok znajdował się staw.
W II połowie XIX w. i na początku XX w. posiadłość w Konieczkowej należała do rodziny
Dobrzyńskich. W 1855 r. jej właścicielami byli spadkobiercy Ignacego Dobrzyńskiego, w 1872
i 1880 r. należała już do Konstantego Dobrzyńskiego, a w roku 1886 do Anny Dobrzyńskiej i
spadkobierców Serafiny Macher. Niebawem, bo już w 1890 r. jako właściciele figurują Cezar i
Anna Dobrzyńscy. Osoby te były również właścicielami Konieczkowej w 1905 r.
W XIX w. w Konieczkowej funkcjonowała kasa pożyczkowa gminna, która w latach 80. XIX
w. posiadała kapitał w wysokości 152 zł.
Na przestrzeni wieków liczba ludności Konieczkowej systematycznie wzrastała: w 1536 r.
żyło tutaj – 24 kmieci, w 1581 r. – 25 osób, 1785 r. – 603, 1870 r. – 827, 1879 r. – 859, 1880
r. – 950, 1930 r. – 1100, 1938 r. – 1152. Obecnie liczba ludności utrzymuje się na podobnym
poziomie i wynosi: w 1983 r. – 1140 osób, 1984 r. – 1136, 1985 r. – 1148, 1986 r. – 1141, 1987
r. – 1095, 1988 r. – 1179, 1989 r. – 1189, 1990 r. – 1190, 1991 r. – 1202, 1992 r. – 1221, 1994
r. – 1241, 1995 r. – 1247, 1996 r. – 1238, 1997 r. – 1231, 1998 r. – 1236, 1999 r. 1239, 2000 r.
– 1238, 2001 r. – 1249.
Dzisiaj wieś Konieczkowa zajmuje powierzchnię 1098 ha i liczy 1236 mieszkańców. Funkcjonuje
tutaj Zespół Szkół im. Jana Pawła II, obejmujący gimnazjum i szkołę podstawową,
kółko rolnicze i ochotnicza straż pożarna. Należy do parafii pw. Znalezienia Krzyża Świętego
w Niebylcu